Interview met Jan-Willem Roodbeen
Foto: Falco Hassink / AVRO
INTERVIEW - Jan-Willem Roodbeen, één van de hoofdverdachten van de kijkers, zag in aflevering 8 een rood scherm en moest het spel verlaten. Wij stelden hem een aantal vragen over zijn deelname.
Hoe heb je Wie is de Mol? ervaren?
Het was een groot avontuur. Dat begon al op Schiphol en in het vliegtuig, toen we onderling geen contact mochten hebben om onszelf niet te verraden. Pas toen we in Hongkong waren geland konden we eindelijk kennis maken.
Wat was je tactiek toen je aan het spel begon?
Ik had me voorgenomen om in het begin vanaf de achtergrond te sturen en te observeren. Ik probeerde ook tijdens de executies weinig emotie te laten zien. Ik ging er vanuit dat andere kandidaten dat wel verdacht zouden vinden. Helemaal zodra een opdracht mislukt. Bovendien kon ik de anderen zo beter in de gaten houden dan wanneer ik me gelijk heel fanatiek zou mengen in discussies. Ik heb nooit opdrachten expres laten mislukken om te mollen. Dat was ook niet echt nodig, trouwens. Later in het spel worden vriendschappen belangrijker en trad ik ook meer op de voorgrond als we een aanpak gingen bepalen.
Wat ging er door je heen toen je een rood scherm kreeg?
Ik vond het verschrikkelijk! Ik wist dat ik een risico nam en dat pakte verkeerd uit.
Vond je het vooral leuk om hoofdverdachte van de kijkers te zijn of toch jammer?
Ik vond het wel begrijpelijk. Ik denk dat de kijkers me vooral in het begin moeilijk konden inschatten. Jullie kregen ook weinig kandidatengedrag te zien. Bijvoorbeeld bij de dakopdrachten in het begin. Ergens vond ik dat wel jammer, omdat het een eenzijdig beeld gaf, maar dat kwam later helemaal goed. Voor het spelverloop was het wel superspannend. Na de opdracht in de windmolen begreep ik trouwens niet echt waarom mensen nog dachten dat ik het was.
Hoe was het om al je hoofdverdachten het spel uit te zien vliegen?
Ik heb altijd gespreid en dat was m'n redding. Ik koos m'n hoofdverdachte op basis van prestaties en gedrag in die aflevering. Heeft iemand zich vreemd of verdacht gedragen, wie heeft er geen geld in de pot gebracht, enzovoorts. Ook wel handig om een verdachte af te kunnen strepen van m'n lijstje. Bij de testvragen koos ik de eerste afleveringen ook vaak het antwoord dat op de meeste kandidaten sloeg. Ook als m'n hoofdverdachte niet in dat groepje zat.
Had je door dat Tygo je envelop gestolen had of verdacht je iemand anders?
Ik heb hard mijn best gedaan om uit te zoeken wie het had gedaan. Ik verdacht inderdaad Tygo, maar ook Jennifer. Achteraf zat ik er niet heel ver naast. Ik denk dat die gesprekken de uitzending niet gehaald hebben om het enveloppengebeuren nog enigszins begrijpelijk te houden voor de kijkers.
Naar wie had je je envelop eigenlijk willen sturen?
Daar hoefde ik niet meer over na te denken, maar ik had hem naar m'n hoofdverdachte gestuurd, denk ik.
Je droeg verschillende T-shirts waar de Molloten allerlei aanwijzingen in zagen, zoals het shirt waar op de kop "Mol" op leek te staan. Heb je met opzet die shirts meegenomen?
Ik wist van tevoren dat shirts met teksten vaak verdacht lijken. Maar dat het zo hard zou gaan, had ik niet verwacht. Het beruchte Molshirt droeg ik op het strand tijdens een vrije dag. Omdat ik toen een joker aan Tygo gaf, haalde het de uitzending. Dat shirt heb ik al heel lang in de kast liggen. "No Guts, No Glory" was het enige shirt waar ik een reden voor had. Ik vond dat een leuke slogan bij het spel, als kandidaat. Maar als je eenmaal verdacht wordt ligt alles wat je doet en zegt onder een vergrootglas.
Zoals toen een radio 2-collega een geintje uithaalde met een omgedraaide boodschap. De grap is dat er na de uitzending niemand over begon. Waarschijnlijk omdat het overduidelijk een geintje was. Pas nadat RTL Boulevard een dag later een stukje van dat item liet horen was er geen houden meer aan. Ik wist toen natuurlijk al dat ik er uit zou vliegen, maar daar kon ik niks over zeggen.
Welk land had je voorkeur? Hongkong of de Filipijnen?
De Filipijnen. Een prachtig land!
Wat was je favoriete opdracht om te doen?
De windmolen. Eindelijk een individuele opdracht. En de Robinsonopdracht vond ik ook heel leuk. Niet zo zwaar als het echte werk, maar toch genoeg om een idee te krijgen hoe het is om te overleven op zo'n strandje.
Hoe kwam je eigenlijk aan de gitaar bij de Robinsonopdracht?
We hadden daar een basisuitrusting met onder andere twee pannen en een vuursteentje, messen en touw en zeil. Ook lag er een oude, verrotte gitaar die ik uiteindelijk wist te stemmen. DIe heb ik dus niet zelf meegesleept naar het eiland.
Wat is je mening over de zwarte vrijstelling, die nieuw was dit seizoen?
Als kandidaat vond ik hem verschrikkelijk, omdat daardoor je jokers of vrijstelling mogelijk waardeloos werden. Voor het spel vind ik het een spannende en leuke toevoeging.