Terugblik op De Mol met Cathy van der Ha
Foto: VIER
INTERVIEW - De Mol van Griekenland is bekend. En daarom blikken we nog eenmaal terug met een oud-kandidaat van het programma. Deze week namen we contact op met Cathy van der Ha. Zij was de winnares van het vierde seizoen van De Mol, dat zich afspeelde in Argentinië.
Cathy, leuk dat we je mogen bellen voor de Tunnelvisie. Je was de eerste winnares sinds het programma haar terugkeer maakte in 2016. Kijk je nog altijd met gepaste trots terug op je deelname?
Absoluut! Dat mag ook wel, denk ik. Ik was altijd al fan, maar toen de eerste paar seizoenen in België op tv kwamen, was ik nog te jong om mee te doen. Dus toen het terugkwam en ik effectief mee mocht was ik echt heel blij. Ik ben toen meteen alle Mol-series uit Nederland en België gaan terugkijken om me voor te bereiden. Ik ben van te voren gaan kijken wie de Mol was in dat seizoen en zo heb ik alle afleveringen bekeken om te doorzien wat strategieën van de kandidaten waren. Ik heb 45 geboden opgeschreven waarvan ik dacht dat ze me tijdens mijn eigen deelname zouden kunnen helpen. Op die manier was ik ook wel wat meer voorbereid dan mijn medekandidaten. Ik heb zelfs nog aan bepaalde kandidaten de basis van het spel moeten uitleggen. Heel grappig, maar tegelijkertijd ook bizar als je erover nadenkt, haha.
Wat was de reden dat je besloot je in te schrijven voor De Mol?
Ik speel graag spelletjes. En ik moet bekennen dat ik ook een slechte verliezer ben. Ik ben heel competitief. Dus voor mij was dit eigenlijk een kans om hét ultieme spel te spelen. Ik denk niet dat er iets bestaat in je leven dat vergelijkbaar is. Je hebt wel van die organisaties die reizen aanbieden rondom De Mol, maar dat is natuurlijk totaal niet te vergelijken met écht dat spel spelen. Voor mij was dat dus de motivatie om mee te doen. En ik wilde zien hoe ver ik zou geraken, hoe stressbestendig ik ben en of ik mezelf zou tegenkomen. Het is buiten opdrachten om ook vooral een psychologisch spel. Dat vind ik er zo tof aan.
Ik herinner me dat je op social media destijds niet de meeste geliefde kandidaat was. Hoe denk je dat het kwam dat mensen zo’n oordeel over je hadden?
Ik denk dat het ook een beetje kwam omdat ik een vrouw ben. Achteraf hebben ook meerdere mensen tegen me gezegd dat als een man het spel zo gespeeld zou hebben als ik, er veel minder commentaar op was gekomen. Maar gewoon het feit dat ik een vrouw ben en dat spel hard en competitief benaderde leverde die reacties op. Je wordt als vrouw verondersteld om gevoelig en lief te zijn. En het kwam ook een beetje doordat er eigenlijk meteen op het begin een moment was met de executie van Ruth, waarop ik mezelf vrij fel heb uitgelaten over het feit dat ik niet wilde dat zij terug in het spel kwam. Als dat later in het spel gebeurd was, dan was dat denk ik ook niet zo’n ding geweest.
Over Ruth gesproken: daar had ik een hele goede reden voor. Buiten het feit dat ik sowieso van mening was dat het spel hard gespeeld moest worden en dat een rood scherm veel informatie opleverde, wist ik dat het heel goed mogelijk was dat Ruth alles op mij had ingezet bij de test. Als zij zou terugkomen, bestond er een grote kans dat zij door de informatie die ze uit haar rode scherm kon halen de conclusie trok dat ik niet de Mol kon zijn. Ik was bang dat zij dat tegen de andere kandidaten zou vertellen en dat niemand mij meer als Mol zou verdenken. Daardoor zou het voor mij meteen tien keer moeilijker zijn om ver te geraken. Maar uiteindelijk heb ik ook veel leuke reacties gehad. Als ik nu in België kom word ik nog steeds vaak herkend en zijn mensen heel aardig.
Je hebt uiteindelijk het spel gewonnen en de juiste Mol ontmaskerd. Hoe ben je Gilles op het spoor gekomen en wat was je tactiek in het spel?
Ik had een beetje chance dat ik al vrij vroeg wist dat het Gilles was. Of dacht dat ik het wist. Het moment dat ik hem bovenaan mijn lijst van verdachten heb gezet was na de fietsproef in aflevering 2. Er waren daar wat dingen waarvan ik echt wist dat ze niet klopten. Hij drong zó aan om die kapel in te gaan op het moment dat we met z’n allen boven waren. Ik vertrouwde hem toen al niet. Daarna begon ik echt op hem te letten en vielen me meer en meer dingen op. Vooral in zijn persoonlijkheid. Het ene moment was hij heel emotioneel en het andere moment heel egoïstisch met een "whatever"-attitude. Er was soms wat inconsistentie in zijn gedrag. Maar op dat moment weet je het nog niet zeker. Het kan de Mol zijn, maar het kan ook een kandidaat zijn die kenmerken heeft van een Mol. Ik wilde gewoon echt geen tunnelvisie krijgen op Gilles. Ik ben dus ook altijd blijven spreiden. Dat heb ik gedaan tot de voorlaatste aflevering. Ik heb één aflevering wel alles op hem ingevuld. Dat was ergens rond de vijfde aflevering. Als je die executie naar mijn hoofd kijkt zie je ook dat ik enorm gespannen ben. Maar ik wilde het risico eens nemen. En hoewel ik daarna vrij zeker wist dat hij het moest zijn, ben ik toch nog blijven spreiden. Je weet het namelijk gewoon nooit zeker.
En mijn tactiek was eigenlijk zoveel mogelijk in dezelfde groepen als Gilles geraken. Op die manier zou het voor de anderen altijd gissen zijn door wie het nou misging. Andere mensen verdacht maken om de aandacht wat weg te nemen van Gilles werkte ook goed. Uiteindelijk zijn er meerdere kandidaten die op mij hebben ingezet en er daardoor zijn uitgevlogen.
Dat klinkt als een goede tactiek. Je vertelde zojuist dat je bepaalde kandidaten hebt geholpen het spel meer tactisch te benaderen. En ik begreep van Hanne, je medefinaliste, dat je haar zelfs in de finale nog hebt geholpen door informatie uit te wisselen. Heb je ooit overwogen dat je die finale ook had kunnen verliezen door haar die informatie nog door te spelen?
Jawel. Achteraf dacht ik echt: oh my god, wat voor een idioot ben ik geweest! Ik heb dus uiteindelijk een ex aequo gespeeld met Hanne, omdat zij dus ook alles juist had. Daardoor heb ik nog bijna verloren. In dat opzicht ben ik soms misschien wat te goed geweest. Maar afijn, als het zo geweest was, dan was het zo geweest. Wij deelden sowieso veel meer dan dat tegenwoordig nog gebeurt. Elke avond zaten we samen met de boekjes en dan deelden we elkaars informatie tot in detail. De een wat nauwkeuriger dan de andere.
Wij hadden een beetje twee groepen. Eén groep die er heel fel mee bezig was, waar ik in zit, en de andere groep die van ons vonden dat we er te veel mee bezig waren. Daar zijn ook spanningen door ontstaan. Richting het einde van het spel zaten we wat meer op elkaars lijn wat betreft de manier waarop het spel gespeeld werd. Daarmee verdwenen ook dat soort spanningen tussen de deelnemers. Maar ik snap ook wel dat de makers een mix van types mee op reis willen. Een combinatie van mensen die er hard voor gaan en mensen die het wat rustiger aan doen. Dat is ook leukere tv.
Is er een specifieke opdracht die je in het bijzonder is bijgebleven?
Ik denk die opdracht waar we met z’n allen aan die brug hingen. Dat we daar met een blinddoek op boven het water bungelden. Ook omdat die opdracht een psychologisch tintje had. Dat vond ik tof. En verder de opdracht waar Gilles en Hanne een gans terug naar de haciënda moesten brengen, zonder dat Stijn en ik dat door mochten hebben. Dat vond ik ook een grappige opdracht.
Inmiddels is de achtste reeks van het programma alweer bijna afgelopen. Hoe vind je dat het spel zich heeft geëvolueerd?
Allereerst denk ik dat de mensen steeds meer beseffen wat voor privilege het eigenlijk is om mee te mogen gaan. Er zijn enorm veel inschrijvingen, dus de mensen die effectief gekozen worden doen ook veel bewuster mee aan het spel. Ze bereiden zich veel harder voor. Ze hebben meer series om terug te kijken en kunnen daar van leren. Dat zie je ook heel duidelijk in hoe het spel nu wordt gespeeld. Mensen gaan in sommige gevallen van het begin af aan al vol voor zichzelf. Een Bart die ruim tienduizend euro voor een vrijstelling biedt in aflevering 1. Dat soort dingen.
De huidige reeks speelt zich af in Griekenland. Dit land is je natuurlijk goed bekend, aangezien het al een tijdje je woonplaats is. Heb jij de makers lekker gemaakt om de serie hier op te nemen?
Ja! Het jaar nadat ik gewonnen had heb ik een feest gegeven bij mij thuis in Griekenland. Dat had ik beloofd tijdens de reünie en de voorwaarde was dat iedereen naar Griekenland zou komen. De makers zijn toen ook meegekomen en ik heb toen een vijfdaagse rondreis georganiseerd in Meteora en omstreken. Toen zagen ze hoe tof en gevarieerd het land was. Toen hebben ze gezegd dat ze het een toffe bestemming vonden en het in hun achterhoofd zouden houden om hier eens een seizoen op te nemen. En vorig jaar belden ze dat de plannen er waren en toen heb ik ze nog wat tips gegeven qua locaties en dingen om te doen.
Vind je dat het goed heeft uitgepakt?
Ja, ik vond het heel tof wat ze gedaan hebben. Het is een mooie mix tussen historisch Griekenland, het verleden en het heden. Ze hebben er een mooi verhaal van gemaakt. Er waren nog meer toffe dingen die ze hadden kunnen doen, maar er zijn natuurlijk ook bepaalde restricties. Het is een enorme productie, dus dat is niet altijd gemakkelijk. Maar ik vond het alleszins tof en goed gelukt. Absoluut!
Wat vond je van de finale? Zat je uiteindelijk op de juiste Mol?
Nee, ik zat op Bart... Ik zou het echt ideaal gevonden hebben als hij het zou zijn geweest. Vooral omdat je aan het begin van het seizoen al denkt dat hij de Mol niet kan zijn. Hetzelfde als bij Pieter (de Mol uit seizoen 6, red.), omdat die priester is en daardoor niet mag liegen. Psychologisch denk je dan dat dat niet kan. Maar tegelijkertijd denk je ook: waarom niet? Bart bood meteen tienduizend euro voor die vrijstelling en ik had het echt tof gevonden als hij het dan júíst was geweest. Maar op tv is het veel lastiger dan in het echt, hoor. Er gebeuren veel dingen die wij als kijker niet zien. Je kunt voor iedereen voor- en tegenargumenten bedenken, want iedereen wordt verdacht gemaakt. Het is echt veel lastiger.
Alina bleek de Mol te zijn. Hoe vind je dat zij het heeft gedaan en waar heeft zij volgens jou gemold?
Bij mij was er altijd twijfel tussen Bart en Alina. Als ik zag dat er iets misliep, twijfelde ik altijd tussen die twee. Bij die Minotaurus heeft Bart veel hartslagen verbruikt en is daar ik weet niet hoe traag gegaan. Alina is daar in een keer verdwenen en heeft ook niks gedaan. Ze haalden het daar allebei niet. Dus er was steeds twijfel over die twee.
Dat was ook zo bij de loopproef bij de Olympische Spelen. Alina wilde daar lopen, maar Bart opeens ook. En dus besloten ze tegen elkaar te gaan lopen. Je zag de hele tijd de rivaliteit tussen die twee. Met die drinkproef vond ik het bizar dat de groep haar tot het laatst heeft laten zitten. Ik vind dat ze het goed heeft gedaan, al zijn er ook momenten waarop ik vind dat ze wel serieus nog had kunnen mollen.
Neem bijvoorbeeld die opdracht in aflevering 1 waar ze de bel heeft geluid. Dat kon ze als Mol echt makkelijk laten mislukken. Ze stond daar op een perfecte positie. Ik vond het een beetje spijtig dat ze zo’n open kans liet liggen. Ook bij die drinkproef had ze perfect kunnen struikelen op die balk. Ze had immers genoeg drank achterover geslagen en daarbij had ze haar enkel verstuikt in het begin van die aflevering. Maar soit, Mol zijn is niet makkelijk en ik vind dat ze het prima heeft gedaan. Zeker als je kijkt naar het feit dat ze pas twintig jaar is.
Bahador had het vorige week over een seizoen met alleen maar finalisten toen ik hem vroeg of hij opnieuw mee zou doen. Zou jij opnieuw meedoen? En zo ja, waar mag de reis heen?
Ja, zeker! Ik zou de vijf Mollen en de vijf winnaars tot nu toe in een seizoen steken en dan kijken wie de ultieme winnaar wordt. Ik ben ook heel nieuwsgierig naar hoe de Mollen het spel zouden spelen als kandidaat. Zij hebben zo’n andere rol gespeeld dan wij als kandidaten, dus ik ben daar wel effectief benieuwd naar. En dan zou ik hopen op Zuid-Afrika of Nieuw-Zeeland als bestemming. Maar Zuid-Afrika hebben ze al eens aangedaan, dus dan Nieuw-Zeeland. Ik denk overigens niet dat ze dat zouden doen. Het is zo ver weg... Maar hé, who knows?
Over winnaars gesproken. Wie vind jij tot nu toe de beste winnaar of winnares, buiten jezelf?
Het is misschien een beetje omdat het nu nog recent is en het nog vers in mijn hoofd zit, maar ik vind Jolien een hele goede winnares. Ze doet me een beetje denken aan Hanne. Ik heb dat ook tegen haar gezegd. Ze begon net als Hanne een beetje naïef aan het spel: altijd meegaand met de groep. En opeens zag je bij haar echt groei. Ze heeft zich op bepaalde momenten echt verdacht gemaakt en begon te liegen. Goed te liegen. Ze begon het spel echt te spelen en minder naïef te zijn. Ik vind dat Jolien het goed gedaan heeft. Echt chique. Maar je mag Bart natuurlijk ook niet onderschatten. Hij ging dat spel in met een duidelijke tactiek. Jolien had dat naar mijn mening in het begin niet echt en mede daarom vind ik het knap dat zij uiteindelijk toch heeft gewonnen.
Wat vond je de leukste opdracht van dit jaar? En van alle seizoenen bij elkaar?
Ik denk de opdracht met het trouwfeest. Die vond ik grappig. En verder vond ik de psychologische opdrachten dit jaar heel goed. Dus opdrachten als de luchthaven, de executie met het vuurwerk en de daarbij horende discussie over de afvaller, de opdracht waar Jolien bij de Mol zat en moest inschatten of die haar bedroog. Dat soort opdrachten vind ik altijd leuk en die zaten dit seizoen goed in elkaar.
Verder vind ik nachtproeven heel tof. Die museumproef uit het seizoen in Zuid-Afrika vind ik nog steeds een van de meest toffe proeven ooit.
Om af te sluiten, heb je nog een leuke anekdote uit je eigen seizoen die je wilt delen?
Ergens richting het einde, net voordat Stijn wegging, hebben we in zo’n soort boerderijtje geslapen met de vier laatste kandidaten. Dat was waar ook die opdracht met de paarden plaatsvond. We hebben daar echt een zotte avond beleefd. We hebben veel gedronken, allemaal drankspellen gespeeld waarbij we elke keer moesten drinken als we ja op een vraag moesten antwoorden, onze haren recht omhoog gekamd; dat soort gekke dingen. Nu ik er over nadenk hebben we in ons seizoen sowieso heel veel gedronken, haha. We hebben ons goed geamuseerd!