INTERVIEW: "Het voelde alsof de verkering verbroken was!"
Foto: Tunnelvisie / Jasper
INTERVIEW - In aflevering 3 sloeg voor haar het noodlot toe. Columniste Roos Schlikker kreeg een rood scherm en moest daarmee Wie is de Mol? verlaten. Maar wat ging er door haar heen op dat moment? Hoe kijkt ze terug op het spel? En welke Molacties heeft zij zelf uitgehaald?
Hoe kijk je terug op je avontuur?
Het was fantastisch! Het was kort, maar ik heb het gevoel dat ik in drie afleveringen meer heb meegemaakt dan andere mensen in zeven of acht afleveringen. Ik had natuurlijk de mazzel dat er zo veel heftige dingen gebeurden. Ik zat in die helikopter, ik stond op die brug, ik ben naar Las Vegas geweest, ik heb dat enorme vuurwerk op dat strand gezien. Dus ik heb een mooie tijd gehad. Echt de tijd van mijn leven!
Was het wat je er van verwacht had?
Je weet eigenlijk niet wat je verwacht. Op papier weet je het: het is een heftig spel en je maakt een hoop dingen mee. Maar als je er in zit is het een achtbaan. Je bent 24 uur per dag bezig met dat spel. Ik vond het van tevoren wel heel spannend, omdat je met een groep mensen die je niet kent op reis gaat. Je vraagt je af hoe je je verhoudt in die groep en wat mensen van jou gaan vinden. Maar we zijn heel erg naar elkaar toegetrokken en we hebben het heel erg leuk gehad met elkaar. Dus toen ik eruit lag en in mijn motelkamer zat, voelde het echt alsof de verkering verbroken was. Dat deed echt zeer!
Maar je bent best vaak weggeweest van de groep. Heeft dat uitgemaakt hoe je in de groep lag?
Nee. Daar was ik wel bang voor toen ik terug kwam uit Vegas. Ik dacht dat ik mijn positie weer opnieuw zou moeten bepalen. Maar dat was niet zo. Toen we weer terug gingen naar het hotel, waren we weer één grote groep. Dus ik heb niet het idee dat dat mijn positie heel erg bepaald heeft. Sterker nog: ik was eigenlijk heel erg verrast door de lieve reacties en emoties toen ik wegging.
Wat was je tactiek bij het spel?
Ik had niet echt een enorme tactiek over hoe ik me verdacht zou maken. Maar mijn tactiek was vooral heel goed letten op wat er om mij heen gebeurde. En verder heb ik vooral gespreid bij de testen. Ik heb bij die laatste test ook gespreid. Ik heb niet op één Mol gezeten. Maar het schijnt dat het heel erg kiele-kiele is geweest. Ik had één vraag meer fout dat iemand anders. Maar ja, dat is dan toch één vraag te veel fout.
En wat ging er door je heen toen je je rode scherm zag?
Kut! Ik heb echt flink staan vloeken, maar dat hebben ze er keurig uitgeknipt. En toen zag ik mijn medekandidaten: Imanuelle moest heel erg huilen, Jeroen en Jochem stonden met tranen in hun ogen, ik zag mensen achter de schermen die heel erg ontdaan waren. En daar raakte ik dan weer heel erg ontdaan van.
En hoe is nu jullie relatie onderling?
Supergoed! We gaan bijna elke zaterdag met elkaar naar de aflevering kijken. En het is lachen, gieren, brullen. En dan zijn er ook een hoop dingen die ik nu pas zie. Dat Sigrid die lijst van Thomas had, wist ik bijvoorbeeld niet. Dat zag ik gisteren pas. Daar lach ik me kapot om! Maar onze verstandhouding was goed. Er zijn ook echt geen ruzies geweest. Ten minste, niet waar ik bij ben geweest. We hebben het spel ten volste gespeeld, maar gelukkig was iedereen in staat om dat niet persoonlijk op te vatten.
En hoe is het dan om jezelf zo in het spel terug te zien op TV?
Ja, nou... Ik was me niet heel erg bewust van de camera's. Dus als ik mezelf zo terugzie denk ik toch: had je niet even wat lippenstift op kunnen doen of had een kam door je haar niet leuk geweest? Maar ik was natuurlijk kneitermoe en alleen maar bezig met dat spel. En het is natuurlijk prima, hoor. Ik heb dan gelukkig geen last van mijn ijdelheid.
En op wat voor soort opdracht had je vooraf gehoopt?
Alles met een portofoon. Etherdiscipline, fantastisch! En ik hoopte dat we nog ergens vanaf moesten tokkelen, maar dat is helaas niet gebeurd. Ik hou namelijk wel van spanning. Maar ik ben wel naar Las Vegas geweest en dat was ook leuk.
Welke opdracht vond je uiteindelijk het leukst?
Die vuurwerkopdracht was echt te gek! En de brug. Die was ook waanzinnig. Dat wij er bovenop stonden en het hele verkeer werd stilgelegd voor ons. Ongelooflijk! Je voelt je echt even James Bond op dat moment.
Heb je nog een Molactie uitgehaald?
Nou, dat die roos verzoop was geen ongelukje. Ik had namelijk het gevoel dat ik helemaal niet verdacht werd. Dus ik wilde wel een Molactie uithalen om wat meer aandacht te krijgen. En het strand leende zich daar natuurlijk prima voor. En ik ging er van uit dat er toch wel een hoop geraden gingen worden, dus ik vond het wel prima als ze de mijne niet zouden raden. Daarom tekende ik die roos een beetje in de vloedlijn. Maar dat viel eigenlijk niemand op. Dus ben ik een keertje aan het mollen en dan wordt het door niemand ontdekt! Tragisch, was dat.
Heb je nog een leuke anekdote van het spel die we niet op beeld hebben gezien?
Nou, ik zal je wat vertellen over dat boekje van Jochem dat Imanuelle nu heeft. Dat ging namelijk zo: we zaten aan de ontbijttafel en Imanuelle en ik bleven als laatste over. En toen zagen we dat boekje liggen. Maar kun je dat wel meenemen, is dat niet te erg? Imanuelle heeft dat gewoon meegenomen en al die tijd wist ik daarvan. En dat gepraat over dat boekje is wel echt een ding geweest bij ons. Daar hebben we veel over gediscussieerd!