INTERVIEW: "Het verbaasde me niet, maar het was wel heftig"

Foto: Tunnelvisie / Saskia

INTERVIEW - Wie is de Mol? is voor hem ten einde. In aflevering 5 zag radio-DJ Jeroen Kijk in de Vegte een rood scherm. En dat terwijl veel kijkers in hem de Mol zagen. Want waarom verzekerde hij de pot bijvoorbeeld niet hoger bij de veiling? Wij stelden hem vragen over zijn avontuur, zijn tactiek en zijn Mollengedrag.

Hoe kijk je terug op je avontuur?

Het was natuurlijk de magical mystery tour. Ik heb een ongelooflijk mooie tijd gehad, in alle opzichten. Ik heb Wie is de Mol? van dichtbij meegemaakt en met een fantastische groep mensen, met allemaal hun eigen karakters en eigenaardigheden, door Oregon mogen reizen. Echt geweldig!

Was het wat je er van verwacht had?

Tja, hoe moet je daar iets van verwachten? Je weet dat je het seizoen ervoor niet als een blauwdruk moet zien voor het seizoen dat volgt. Ik ging er wat dat betreft redelijk blanco in. Ik heb natuurlijk wel dingen teruggekeken en sites uitgepluist voor we vertrokken, om te kijken of ik er nog wat van kon leren. Maar ik bedacht me ook dat ik het op mijn eigen manier zou moeten doen en zelf het spel zal moeten spelen. Ik kan wel advies inwinnen bij oud-kandidaten, maar als je daar eenmaal bent zul je toch zien dat daar allerlei andere elementen de kop opsteken. Je kunt je hier niet echt op voorbereiden.

Maar had je dan ook geen tactiek?

Ik had wel een tactiek. Ik wilde het spel zo goed mogelijk spelen en ik wilde niet al te opzichtig gaan lopen mollen. Ik vind dat dat sowieso niet kan en ik dacht dat dat ook vast niet nodig zou zijn. Want als ik een kandidaat ben die zijn best doet om de opdrachten goed uit te voeren, zullen mensen waarschijnlijk toch al snel denken: dat is verdacht! En dat heeft best goed gewerkt, tot gisteravond.

Merkte je dan ook dat je in je directe omgeving veel verdacht werd?

Ja! Er waren heel veel mensen die triomfantelijk op me afkwamen, de app openden en lieten zien dat ze al hun punten op mij hadden ingezet. Dan kon ik niet meer zeggen dan: "Ik hoop dat ik je niet teleurstel". En er waren ook mensen die op samenzweerderige toon zeiden dat ik hun Mol was. En dan zei ik: "Oke dan!". Ik zou natuurlijk alles kunnen vertellen wat ik weet, maar dan verpest je het spel voor iedereen.

Maar die verdenkingen zijn natuurlijk wel een beetje terecht. Waarom heb je bijvoorbeeld niet hoger ingezet bij de veiling?

Dat had er onder andere mee te maken dat ik voor een deel dacht dat de groep voor drie van die luizige jokers niet alles wat we daarvoor hadden gedaan ongedaan zouden maken. Bovendien dacht ik ook toen Art die uitleg had gegeven dat het niet zo veel uitmaakte wat ik zou doen. Ofwel ik verzeker die pot heel hoog en gaat er veel geld uit de pot of ik verzeker de pot heel laag, dan gaat iedereen veel bieden en dan is de pot ook leeg. Linksom of rechtsom, ik krijg toch wel de schuld. Het maakte voor mij dus niet zo veel uit. Uiteindelijk zou iedereen mij scheef aankijken, welk scenario er ook uitkomt. Maar vanuit mijn tactiek werkte het wel, want ik merkte dat er veel verwarring over was ontstaan.

Wilde je de Mol zijn?

Niet echt. Er zijn best wel veel momenten geweest, zoals bij die veiling of in die rechtbank, die ik toch nog best wel heftig vond. Als Mol zit je de hele tijd in zo'n spanning. Dat moet je ook maar net willen.

Had je een favoriete opdracht? De Elvis-opdracht, by far! We stonden natuurlijk in die fabriek en het leek uit te draaien op een superklassieke Wie is de Mol?-opdracht. Diederik stond een paar hallen verderop bij de computer en ik stond bij de waslijn. En opeens word ik aan mijn arm getrokken, wordt mijn portofoon afgepakt en word ik in een busje geduwd. En ik dacht alleen maar: wat een fantastische plottwist, ik word ontvoerd! Woehoe! Totdat iemand tegen mij zei dat ik die avond voor een live publiek Elvis moest zijn. In een fractie van een seconde dacht ik: echt niet! En een fractie van een seconde daarna: wauw, wat gaaf! En ik heb toen zo'n te gekke dag gehad. Het zag er niet uit en het klonk voor geen meter, maar ik krijg nog steeds een smile op mijn gezicht als ik er aan terugdenk. Het staat in mijn top-5 van gaafste dingen die ik ooit heb meegemaakt, hoe banaal het ook is.

Dan een totaal andere vraag. Je had een bondje met Sanne. Maar wat nou als zij de Mol blijkt te zijn?

Dan haal ik een hele grote fles Dom Perignon, want dan heeft ze het echt briljant gedaan. Dan heeft ze mij en iedereen er enorm bij gehad. Ik heb vanaf dag 1 haar verwarde houding heel erg geloofd. Ik heb me wel altijd bedacht dat ik haar niet bij voorbaat uit moest sluiten. Dat is natuurlijk heel gevaarlijk. Dus ik heb wel altijd nog een beetje argwaan gehad, maar die is voor mij nooit bevestigd. Maar o wee, Sanne Wallis de Vries!

Wat ging er door je heen toen je je rode scherm zag?

Ik zag het al aankomen. Ik had bij de test veel gespreid. Ik had wel ideeën over wie de Mol was, maar het was niet in beton gegoten. En normaal weet ik alle vragen wel te beantwoorden, maar bij de test van gisteren wist ik het ook gewoon echt niet. Het waren hele specifieke vragen. Dus toen ik daar tegenover Art zat was het echt brace for impact. Het verbaasde me niet, maar het was wel heel heftig.

Hoe was het om weer terug in Nederland te komen?

Dat was een hele harde overgang. Want opeens sta je weer op het vliegveld van Portland in de rij voor het vliegtuig naar Amsterdam. En er stonden twee Nederlanders voor mij, de eerste "gewone" Nederlanders die ik weer tegenkwam. Ze moesten eens weten. En dan sta je opeens in een soort parallel universum waarin er nooit iets gebeurd is, terwijl je zelf een zeecontainer vol verhalen met je meebrengt. Maar niemand weet dat dat gebeurd is en het leven gaat gewoon weer verder. Dat is heel gek. Ik heb nog weken gehad dat ik iets hoorde in mijn huis en dacht dat er een opdracht werd klaargezet, wat natuurlijk niet zo was. Het is echt afkicken. Maar gelukkig zijn er je Molcollega's en mensen van het team met wie je kunt bellen en afspreken en dan is het allemaal weer goed.

Heb je nog een leuke anekdote van het spel die we niet op beeld hebben gezien?

Ik heb kilo's verhalen! Maar bijvoorbeeld tijdens de aflevering van gisterenavond was er weer zo'n ander onvergetelijk moment. Het was donker geworden en ik was met Diederik een heel eind bij dat kamp vandaan gewandeld. En toen hebben we nog een uur in de duisternis in een open veld gezeten. We hebben alleen maar zitten praten met zijn tweeën over het leven en over hoe het allemaal toch moest in dit spel. En we hebben naar de sterren zitten kijken, terwijl hij met zijn wetenschappelijke achtergrond alle sterren kon benoemen en erover kon vertellen. Dat was echt fantastisch. Dat heeft de uitzending niet gehaald, want het zal waarschijnlijk bloedsaaie televisie geweest zijn, maar dat was echt een onvergetelijk moment.

En wat ik dan ook fantastisch vind is die hele beleving die erbij komt door al die blogs, fora en mensen die zo fanatiek meeleven. Het was echt bijzonder om dat mee te maken. Dikke complimenten aan iedereen die met al die theorieën en complotten kwam!