INTERVIEW: "Het is niet leuk, maar het leven gaat gewoon door"
Foto: Tunnelvisie / Jasper
INTERVIEW - Ze was nog wel zo fanatiek, maar toch kwam ze helaas niet verder dan de kwartfinale. Actrice Imanuelle Grives zag een rood scherm in aflevering 7. Maar wat een indruk heeft ze gemaakt met haar enthousiasme en gevleugelde uitspraken. Hoe kijkt ze zelf terug op Wie is de Mol?
Hoe kijk je terug op je avontuur?
Het was te gek! Echt hartstikke leuk. Het was een hele bijzondere ontmoeting met de Wie is de Mol?-gekte. Ik kijk zelf niet zo vaak TV. En hoewel ik het spel wel kende van naam en door de vele Molloten die ik in mijn vriendengroep heb, heb ik het eigenlijk nooit gevolgd. Ik had wel al gehoord dat het een fantastisch programma was, met gekke en leuke opdrachten. En toen dacht ik: dat wil ik wel! Gelukkig bleek ik geschikt te zijn voor het programma en nu ben ik hooked! En nu zal ik zeker tijd gaan maken om te kijken.
Was het een beetje wat je ervan verwachtte?
Ik denk dat ik het wel wat zwaarder vond. Ik had bijvoorbeeld gedacht dat ik meer hints zou krijgen of wat meer jokers. En die waren er wel, maar die hebben we echt volledig gemist. Verder ben ik er heel blanco in gegaan. Ik zou allemaal wel zien hoe het zou zijn. Maar ik heb wel echt te gekke dingen gedaan! Ik hou van avontuurlijke, adrenalineverhogende dingen. En dan mag je schieten op een kermis, racen in een auto door Amerika, te gek!
En als je nou één opdracht moet kiezen?
Dan twijfel ik toch tussen de kermisopdracht en de opdracht op de paarden met een echte revolver. Die staan echt op een gedeelde eerste plaats. Ik heb niet heel veel paardgereden en dan moet je opeens gaan galopperen en nog schieten ook! En achterna gezeten worden door sluipschutters is ook fantastisch! Dus die twee staan voor mij met stip op 1.
Had je een bepaalde tactiek in het spel?
Ik heb heel erg op lichaamstaal gelet en mijn gevolg gevolgd. Ik heb niet zozeer mezelf verdacht gemaakt. Dat wilde ik niet. En ik wilde het spel graag samen met iemand spelen. Dan kon ik informatie vergelijken.
Maar als je jezelf niet verdacht wilde maken, heb je dan ook geen Molactie uitgehaald?
Nou... Kun jij er één noemen? Ik heb wel het één en ander online gezien. Maar dan dacht ik: hardop praten en vertellen waar je staat en naartoe gaat is toch helemaal geen Molactie? Dat vond ik heel bijzonder om te zien bij dit programma. Alles is verdacht. Mensen vonden het al verdacht als ik superhard mijn best deed. Als je naar de follow the money-tactiek kijkt, zie je dat ik het meeste geld heb binnengebracht. En dan vonden de kijkers dat óók verdacht! Dat was dan een cover-up. En daarnaast vond men het apart dat ik langs die envelop was gelopen, maar dat was niet met opzet. Dus of ik bewust Molacties heb uitgehaald? Ik kan er geen noemen.
Wilde je wel de Mol zijn?
Het leek me eerst wel leuk om de Mol te zijn, maar al vrij snel bedacht ik me dat ik het toch eigenlijk niet wilde. Ik denk dat ik dat heel slecht zou trekken. En ben superfanatiek, maar ik ben ook een softie. Als ik in een spel zit ga ik er vol in, maar ik ben ook iemand die in een bondje informatie geeft zonder er iets voor terug te willen. Dat vonden mensen overigens ook weer verdacht. Maar daar zat verder geen dubbele laag in. We hadden gewoon afgesproken dat we bondgenoten zijn!
Werd je onder je vrienden en familie veel verdacht?
Ja! Omdat ik zo fanatiek ben, wisten zij dat ik het wel leuk zou vinden om de Mol te zijn. Maar als ik de Mol zou zijn, zou ik me heel anders gedragen dan nu. Nu was ik veel meer mezelf, maar dan zou ik me niet emotioneel gaan binden aan mensen. En dan zouden mijn vrienden en familie pas echt doorhebben dat ik het was.
En hoe was het om jezelf terug te zien in dit spel?
Heel grappig! Het is heel bijzonder om jezelf zo terug te zien. En om te zien dat je heel veel jokers hebt gemist! Echt, what the fuck?! Soms dacht ik wel: had soms wat meer pas op de plaats gehouden en iets meer rondgekeken, dan had je misschien wat meer hints gezien of jokers kunnen pakken. Maar dan was ik zó fanatiek dat ik dat miste.
Je was ook fanatiek in het bondjes sluiten. Maar hoe hield je dat ooit allemaal bij?
Nou, toen ik alleen was kwamen alle bondjes naar mij toe. Sigrid kwam naar mij toe en Jochem ook. En zij hadden natuurlijk hun eigen bondje. En omdat hij de eerste was, vond ik het wel een soort erecode om niet aan Sigrid te vertellen dat ik een bondje met Jochem had. Dat mocht hij zelf doen. Maar toen ging zij eruit en dat is natuurlijk niet echt lekker gevallen. Toen had Imanuelle het opeens allemaal gedaan. Maar hoe kan ik in mijn eentje iemand eruit gooien? Iedereen had eruit kunnen gaan.
Maar wat nou als Jochem straks de Mol zou blijken te zijn?
Ik zou heel hard lachen en hem een leverstoot geven. Een hele goede. Op live TV, boem!
Wat ging er door je heen toen je je rode scherm zag?
Ja, dat was tripple ruk met peren gewoon. Ik vond het verschrikkelijk! Maar ik was moe en vanaf de vorige aflevering zat ik zo in een soort blinde paniek, dat ik dacht: wat is er mis met jou? En normaal trek ik me dan even terug om te berekenen wat ik anders zou doen. Maar die tijd om weer scherp te worden was er niet. Dus ik ging die laatste aflevering in zonder een plan of een goed onderbouwd idee. En dat heeft mij gewoon genekt.
En hoe was het om weer terug te komen in Nederland?
Nou, dat is heel raar, maar de eerste paar weken was ik banger om terug te keren. Dan zou ik echt moeten onderduiken. Maar nu was het zo kort op het moment waarvan ik gezegd had dat ik terug zou zijn, dat ik dat niet extreem hoefde te doen. Er zaten maar twee dagen tussen, geloof ik. Op een gegeven moment ben ik zelfs nog naar een festivalletje gegaan. Ik heb me dus vooral zorgen zitten maken om het praktische gedeelte.
En het was niet leuk om het spel te verlaten, maar toen ik terug was bedacht ik me ook dat ik mijn vrijheid weer terug had. Dus ik ben ook wel even gaan genieten. Als je eruit ligt krijg je ook iemand van de productie mee die je gaat verzorgen. Die vroeg wat ik wilde eten, dus toen heb ik lekker frietjes gegeten. En toen zijn we nog naar de Nike-store gegaan en ik heb nieuwe kleren gekocht. En toen was het allemaal wel weer best. Het was niet leuk om af te vallen, maar het leven gaat ook gewoon weer door.