RECAP 2: Chaos, verraders en een te kleine blaas
Foto: Screenshot uit seizoen 18, aflevering 2
RECAP - Aflevering 2 van Wie is de Mol? 2018 is een feit. En wat valt er weer een hoop te bespreken. Er was chaos, er was samenwerking en er werd maar liefst twee keer heftig afscheid genomen. Maar wie gedroeg zich in al deze commotie verdacht? Laten we eens kijken.
De tweede aflevering van het achttiende seizoen begint met zes kandidaten aan de ontbijttafel. Er wordt druk gespeculeerd over de opdracht in de vorige aflevering en over wie hoe veel geld weggebeld heeft. En deze discussie duurt voort als Jean-Marc en Jan uit Kiev en Loes uit Moskou aankomen. Wat een warm welkom had kunnen zijn, verandert in een kruisverhoor. De kandidaten doen wel een opvallende conclusie waar iedereen het mee eens lijkt te zijn: het lijntje met Moskou verliep niet goed.
Het is tijd voor de eerste gezamenlijke opdracht. Art heeft een kraampje op de Navtlugi Bazaar die bestaat uit vakjes met briefjes van -€20,-. De kandidaten krijgen van hem een briefje van €1.000,- en een foto van iemand die dit biljet voor ze kan wisselen. Als ze maar vaak genoeg wisselen, kunnen ze alle vakjes bedekken met briefjes van €10,- en komt er €1.000,- in de pot.
De kandidaten bedenken vooraf het plan om bij iedere vondst weer af te spreken bij het kraampje van Art. Een idee dat na twee minuten alweer vergeten is. Olcay vindt de vrouw op de foto, wisselt het geld om voor twee briefjes van €500,-, laat een briefje achter en scheurt meteen door naar de volgende persoon. Het andere briefje wordt alsnog opgehaald bij de marktkoopvrouw als de groep Olcay’s fout inziet, waarna Olcay wederom haar eigen plan trekt.
De rest van de groep wordt een beetje buiten spel gezet en de kandidaten die netjes bij Arts kraampje zijn blijven wachten roepen dan ook meerdere keren via de portofoon dat ze opnieuw moeten verzamelen. Jan zegt dat hij Olcay en Stine, die evengoed meedoet met Olcay, probeert over te halen terug te gaan. Misschien wel omdat hij vindt dat alles te voorspoedig verloopt. Olcay vindt namelijk de een na de andere marktverkoper met wisselgeld.
Dan moet er gezocht worden naar een vrouw (of was het nou een man?) met een rode trui en een blauw vest. Jean-Marc vindt de vrouw, maar Bella leidt de groep meteen weg van deze kraam. Als Olcay uiteindelijk de foto laat zien, wijzen Emilio en Bella aan waar ze nou stond. Vervolgens moet de “pindaman” van de walnotenkraam gevonden worden. Simone, Ruben en Loes vinden de man, maar hebben niet het geld bij zich. Simone roept de anderen aan, maar het portoverkeer verloopt chaotisch. Ellie Lust moet knarsetandend naar deze opdracht hebben zitten kijken.
Als uiteindelijk alles gewisseld is, moeten de vakjes bedekt worden bij Arts kraampje. Loes en Simone, maar volgens mij vooral Simone, nemen het initiatief om twee briefjes per vakje neer te leggen. Uiteindelijk komt de groep er achter dat dit niet de bedoeling is. Emilio laat zich van zijn kandidatenkant zien door te roepen dat het allemaal heel raar is wat iedereen doet. Maar ja, dat had hij ook een paar minuten eerder kunnen doen. Uiteindelijk komt er, ondanks de windvlagen, €860,- in de pot.
In het hotel sluiten Loes en Ruben een verbond. Loes verdenkt Ruben, maar zegt dit verbond daardoor ook wel voordelig te vinden. Stine krijgt intussen een make-over van Olcay, want die avond gaan ze een avond uit, zei Art. Stine blijkt toch een stuk praktischer ingesteld dan Olcay wat betreft kleding. “Als je een joker vindt, waar laat je die dan?”
Een stoelendans in het Rustaveli theater volgt. Op aanwijzingen van Art gaat iedereen op een andere plek zitten. Iets waar Olcay absoluut het verkeerde schoeisel voor had aangetrokken. Maar dan verschijnt opeens Ron. Als iemand binnen tien minuten bij hem komt zitten, mag hij terugkeren in het spel. De groep is er stellig over: we blijven zitten waar we zitten, want anders komt er geen geld in de pot. Vooral Jan voert de boventoon. Voor het geld, zegt hij achteraf. Maar als hij de Mol is, zou hij toch al geweten hebben dat slechts drie van de negen kandidaten op de juiste plek zaten: Loes, Ruben en Bella. Ron moet het spel definitief verlaten en er wordt geen geld verdiend.
Dan de laatste opdracht van de uitzending. Maak de weg vrij voor een auto op een steengroeve. Iedere tien meter levert €500,- voor de pot op. Een leuke, maar onoverzichtelijke opdracht. Het is lastig om te zien wie nou echt tegen zit te werken, dus ik zal een paar losse acties benoemen.
Jan ontpopt zich als teamleider met zijn idee om het echte graafwerk door de grote machines te laten doen en het weggeschepte zand af te laten voeren door de kleine voertuigen. Een prima idee. Ruben blijkt een vliegende keep te zijn die iedereen te hulp schiet waar nodig. Olcay rijdt zichzelf klem en rent vervolgens hard het terrein af, omdat ze, net als in de vorige aflevering, moet plassen tijdens de opdracht. De wagen van Loes valt steeds uit. Simone stopt met graven om met Loes te praten over deze kapotte wagen. Opvallend is ook dat Simone zich heel erg laat afleiden door de plaspauze van Olcay. Uiteindelijk krijgt Loes de wagen weer aan de praat als er nog twee seconden op de klok staan. De auto kan 29,6 meter afleggen, wat Art afrondt naar dertig meter. Er wordt €1.500,- verdiend.
Dan is het tijd voor de test. Maar bij de executie komen we er achter dat Jean-Marc het spel heeft verlaten. De emoties en de druk hebben hem opgebroken en daarom heeft hij besloten dat het beter is om naar huis te gaan.
