RECAP 7: Nu kan het niet meer missen, toch?
Foto: Screenshot uit seizoen 18, aflevering 7
RECAP - De finale komt steeds dichterbij en kijkend Nederland is de grootste verdachte kwijtgeraakt. En dus kan eigenlijk nog maar één iemand de Mol zijn, toch? Maar voor we compleet in een tunnel schieten zullen we eerst alle mogelijke Molacties van aflevering 7 eens doorlopen.
De zevende aflevering van dit seizoen begint in Tskaltoebo, waar de stand van zaken wordt opgemaakt aan de ontbijttafel. De groep is het er over eens dat informatie delen in deze fase van het spel eigenlijk niet meer aan de orde is. Zeker omdat iedereen op dit moment bondjesloos is, volgens Simone. Maar daar is Jan het niet mee eens. In zijn biecht vertelt hij dat Ruben en hij een bondje hebben, hoewel hij Ruben eigenlijk niet vertrouwt. En ook Olcay en Stine fluisteren nog steeds met elkaar. Eigenlijk is Simone dus de enige die bondjesloos is in de groep.
Opdracht 1 - Oplichten
Er staat weer een nieuwe opdracht klaar voor de kandidaten. In het Manor Sanatorium deze keer. In dit imposante gebouw staan vijf opdrachten opgesteld. Iedere kandidaat krijgt drie minuten de tijd om een opdracht te volbrengen. Maar om niet uit het spel te liggen, moeten ze binnen die tijd hun klok weer opnieuw starten. De tijd kan vanuit de control room worden bijgehouden. Hier wordt Olcay neergezet.
De kandidaten gaan van start. Jan en Simone komen bij een opdracht waar ze lampen in hun fittingen moeten draaien. A19 Deco-lampen, om precies te zijn. Heel scherp, Simone! Als ze dat goed doen, kunnen ze iets lezen. Ruben en Stine vinden een ton met geldbriefjes erin. Maar wat is hier nou de bedoeling van? Ze zien de envelop met de uitleg die aan de ton vastgeplakt zit over het hoofd. Uiteindelijk ziet Ruben die hangen en blijkt dat het geld in de ton opgeteld moet worden. Ruben gaat tellen en Stine gaat op zoek naar een andere opdracht.
Olcay is intussen door het gebouw aan het lopen, terwijl zij eigenlijk de tijd bij zou moeten houden. Ze wordt meteen teruggestuurd door Jan. Hier horen we haar tactiek: als een kandidaat nog ongeveer een minuut heeft, verzoekt zij ze om terug naar hun klok te gaan. Maar vlak daarvoor zien we nog dat Simone zelf om haar tijd moet vragen, terwijl ze nog maar 55 seconden over heeft.
Ruben is in de tussentijd nog druk aan het tellen. Maar hij telt het mingeld om de een of andere reden niet mee. Dat staat er natuurlijk niet voor niets tussen en het antwoord dat Ruben geeft is dan ook fout. Terwijl iedereen lekker bezig is met een opdracht, stuurt Olcay Simone aan om op zoek te gaan naar een opdracht met een lamp in de vorm van het getal 250. Opvallend is dat hiervoor drie mensen nodig zijn. Probeert Olcay hier de kandidaten af te leiden van de opdrachten waar ze nu mee bezig zijn? Olcay draagt hier nog verder aan bij door de kandidaten naar de groepsfoto-opdracht te sturen. Hier is iedereen voor nodig. Maar afleiding of niet, er wordt zo wel twee keer €250,- verdiend.
Jan en Simone hebben de lampenopdracht gelaten voor wat het is en hebben een andere opdracht gevonden. Door verlengsnoeren met elkaar te verbinden, moeten ze een lamp laten branden. Ruben komt hen hierbij helpen. Dit lukt en dus wordt er nogmaals €250,- verdiend. Stine rekent de optelsom verkeerd uit en verdient daarmee geen geld. Jan, Simone en Ruben zijn weer bezig met het indraaien van lampen en Olcay komt hier uiteindelijk mee helpen. De opdracht slaagt niet. En dat is opvallend, want deze opdracht was het meeste geld waard: €500,-. Uiteindelijk hadden de lampen waarschijnlijk dit bedrag moeten vormen. Er wordt in totaal €750,- verdiend.
Na de opdracht confronteert Olcay Ruben ermee dat ze denkt dat hij de Mol is. Ruben vindt dat wel prima en zegt dat hij Jan verdenkt. Olcay lijkt hier een beetje in mee te gaan, maar blijft uiteindelijk toch bij Ruben. Wat we wel uit dit gesprek kunnen opmaken is dat Jan schijnbaar de meeste goede antwoorden heeft doorgegeven bij de paraglide-opdracht.
Opdracht 2 - Praten als Brugman
De kandidaten komen aan in Koetaisi. Dit dorp wordt in twee delen gesplitst door een oude brug en die kan wel een opknapbeurtje gebruiken. En dus moeten de kandidaten, met de hulp van de inwoners, de 125 meter aan reling wit gaan schilderen voor de burgemeester de brug feestelijk komt heropenen. Voor iedere meter verdienen ze €10,-.
Jan stelt voor om hemzelf en Olcay mensen te laten werven en om Simone, Ruben en Stine te laten verven. Hier wordt mee ingestemd. Olcay en Jan besluiten om mensen te lokken met drank, hapjes en muziek. Hiervoor krijgen ze een klein budget mee. Intussen stromen de behulpzame inwoners toe. Iedereen zegt ontzettend makkelijk ja. Iets waar we in Nederland nog wel een puntje aan kunnen zuigen. "Wil je meehelpen schilderen?" "Ja, natuurlijk!". "Mag ik deze tafel van je terras lenen?" "Ja hoor, doe je ding!".
Intussen krijgt Ruben op de brug zijn verfblik maar niet open en krijgt Simone een lesje Georgische geschiedenis. Dit kost tijd, maar desondanks schiet het schilderen al aardig op. Jan en Olcay regelen intussen een saxofonist voor de sfeer. Maar die houdt het na twee minuten al voor gezien. Uiteindelijk is de brug spierwit geschilderd en knipt de burgemeester het lint door. Hij is tevreden. "Jullie mogen vaker terugkomen", zegt hij nog.
Opdracht 3 - Perongeluk
De derde opdracht van deze aflevering is een treinopdracht. En dat zijn meestal leuke opdrachten. En dat was deze keer geen uitzondering. Er moeten pakketten gesorteerd en afgeleverd worden. De groene, gele en blauwe pakketten moeten in de juiste wagen terecht komen en de rode pakketten moeten op de juiste stations worden bezorgd. Uiteindelijk gaat Simone in de voorste wagon groene pakketten verzamelen, Olcay ontfermt zich in de middelste wagon over de gele pakketten en Jan staat in de achterste wagon de blauwe pakketten te sorteren. Ruben staat tussen Simone en Olcay in en Stine tussen Olcay en Jan.
De kandidaten gaan aan de slag en al vrij snel zien we een shot voorbij komen waarin het lijkt alsof er een doos overboord valt. Maar het is niet helemaal duidelijk of deze echt gevallen is. Olcay laat haar organisatorische kant weer zien, terwijl Jan een enorme (mols)hoop aan het maken is van zijn pakketten. Ruben doet hetzelfde met de pakketten in Olcay's wagon, omdat zijn balkonnetje vol is. Olcay is daar absoluut niet blij mee, omdat ze alles net aan kant had. Simone komt een pakket met eindbestemming Daba tegen. "Dat is het eindstation", zegt ze zelf, maar dat is niet zo. Daba is namelijk het eerste station dat de trein aandoet. Het is niet duidelijk of dit pakket nou in de trein is blijven liggen of niet. We horen er verder in ieder geval niemand over.
Op het tweede station, Tsagveri, worden twee dozen afgeleverd. Jan en Ruben duwen de pakketjes in handen van twee oude mannetjes op een bankje, die duidelijk geen idee hebben wat ze ermee aanmoeten. Zeg eens eerlijk: wat zou jij doen als iemand uit een trein stapt, jou haastig een doos in de handen duwt, weer instapt en wegrijdt? Persoonlijk zou ik hard wegrennen, maar dat terzijde.
De pakketten lijken gesorteerd te zijn. Maar schijn bedriegt. In de wagen van Olcay blijkt Ruben verkeerde pakketten neergezet te hebben. Olcay merkt dit zelf op en geeft de dozen door aan Simone. Maar Simone heeft ook niet heel nauwkeurig gewerkt. Ruben vindt hier namelijk ook nog wat pakketten die er niet thuishoren.
De laatste rode pakketten worden op eindstation Tsemi afgeleverd en Olcay plet ze meteen uit vreugde. Gelukkig ontwerpt ze mode en is ze geen postbezorger. Je zou toch raar opkijken als een bezorger voor je ogen bovenop je pakketje gaat zitten. Maar de vreugde blijkt ongegrond, want er blijken twee pakketjes verkeerd bezorgd te zijn. Er zijn geen pakketjes op een verkeerd station afgeleverd, dus de enige conclusie die we hieruit kunnen trekken is dat er pakketjes zijn achtergehouden of uit de trein zijn gegooid. Het kost de pot in ieder geval €500,-. Daarnaast wordt er sowieso geen geld verdiend, omdat er ook nog eens twee pakketjes verkeerd gesorteerd zijn.
Dan is het tijd voor de test en het is Stine die een rood scherm krijgt. En daarmee is misschien wel de grootste verdachte uit het spel verdwenen. En dat betekent ook dat mijn verdenkingen alleen maar bevestigd zijn. Voor mij is het dus wel duidelijk: Simone is de Mol.
