Wie is de Mol volgens Robin Justé?

Foto: Filip De Smet

INTERVIEW - De Mol is terug van weggeweest. En dit jaar spreken we ook deelnemers van deze Vlaamse serie over hun deelname en hun verdenkingen. Deze week namen we contact op met Robin Justé. Hij was de achtste afvaller van het vijfde seizoen van De Mol, dat zich afspeelde in Zuid-Afrika.

Dag, Robin! Leuk dat we je mogen bellen. Hoe kijk je terug op je deelname aan De Mol?

Dat was echt een geweldig mooie ervaring. Ik noem het een once in a life time experience. Het is een soort droom die je hebt beleefd: je bent drie weken weg uit het normale leven en je bent even volledig afhankelijk van de makers en wat die met je van plan zijn. Het is heel onwezenlijk wat er op dat moment met je gebeurt. Het is zo’n mooi spel. Als je daar achteraf op terugkijkt, is dat zo bijzonder. Ik heb natuurlijk ook het geluk gehad dat ik bijna de volledige reis heb mogen meemaken.

En dan nét voor de finale afvallen. Dat lijkt me zuur, toch? Daarover gesproken: had je de goede Mol wel in het vizier op dat moment?

Ik heb eigenlijk fout gezeten tot en met aflevering 4, want ik had volledige tunnelvisie op Bertrand. Toen hij eruit vloog, viel ik letterlijk en figuurlijk van mijn stoel. Ik kon gewoon niet geloven dat hij het rode scherm kreeg. Dus ik moest op zoek naar een nieuwe hoofdverdachte en ik ben toen mijn hele Molboekje nog eens gaan teruglezen en kwam toen al redelijk snel uit op Eline. Ik ben toen tips gaan zoeken en er was een opdracht waarin we de boekjes van medekandidaten konden inzien voor geld. Ik ben toen als enige die boekjes gaan inzien. Ik kon op dat punt in het spel niet meer spreiden, dus ik moest zeker weten dat het Eline was. Door die boekjes in te zien wist ik zeker dat Eline het was en heb ik de test volledig op haar ingevuld. Maar Annelies had twee pasvragen verdiend in het laatste spel voor de executie, dus die hebben mij uiteindelijk genekt. Heel zuur, inderdaad. Het blijft gewoon lastig om de Mol te vangen. Het spel zit zo goed in elkaar. Je gaat op reis met een groep mensen die je nog nooit hebt gezien en je moet afgaan op wat je ziet. Durven ze bepaalde opdrachten niet en waarom? Verspreken ze zich ergens? Als je kijkt naar dit jaar lijkt het ook weer alsof niemand goed zit. Salim, de afvaller van deze week, zei in Café De Mol namelijk dat hij volledig fout zat. En hij had in eerste instantie een groen scherm. Dat wil dus zeggen dat er sowieso nog iemand is die volledig fout zat. En ze zijn nog met vijf over, dus dat zegt toch wel hoe lastig het is om hem of haar te ontmaskeren, denk ik.

Wat was de reden dat je je inschreef voor De Mol?

Ik vond het eigenlijk altijd al een geweldig programma. Maar het is vijftien jaar niet op tv geweest. Toen ik hoorde dat het terugkwam wilde ik mij meteen inschrijven, maar mijn vrouw vond dat destijds geen goed idee. Tijdens het kijken van het eerste seizoen begon het weer te kriebelen. Ik vond het weer zo tof dat ik mij toen stiekem heb ingeschreven, achter de rug van mijn vrouw om. Ik heb alle voorselecties doorlopen zonder iets te vertellen. En toen werd ik dus gebeld dat ik mee mocht, dus moest ik het wel aan haar vertellen. Uiteindelijk geraakte ik zo ver dat het bezoek naar Zuid-Afrika mocht komen. Zij is toen dus ook afgekomen en heeft met eigen ogen gezien hoe fantastisch het was en hoe dat hele spel in elkaar zat.

Ik denk dat vele kijkers, waaronder ikzelf, je herinneren als een sympathieke, emotionele man. Beide eigenschappen hebben we meermaals gezien tijdens het spel. Wist je van jezelf dat je wel eens emotioneel kon gaan worden of heb je dat tijdens de reis ontdekt aan jezelf?

Ik denk dat ik van mezelf altijd al vrij emotioneel ben. Maar tijdens het spel word je natuurlijk geconfronteerd met zo veel extreme dingen. Je maakt zo veel zots mee in een korte periode dat er dan natuurlijk allemaal gevoelens naar boven komen. Als ik moest wenen, was dat eigenlijk altijd wel van blijdschap. Dat ik bevoorrecht was om zoiets moois mee te maken. Het is soms confronterend om dat allemaal achteraf terug te zien op tv, maar het is in mijn ogen eigenlijk alleen maar positief. In het begin was ik vrij fel en dat uitte zich in allemaal haatdragende berichten op bijvoorbeeld Twitter. Maar naarmate de reeks vorderde, werd het allemaal steeds positiever. Ik denk dat mensen ook meer en meer de echte Robin zagen. En het is natuurlijk ook zo dat je meer van iemand ziet als die persoon lang in het spel blijft, dus je hebt als kijker ook wat tijd om je mening aan te passen. Die laatste aflevering vond ik ook echt heel mooi, hoe dat allemaal gemonteerd is. Uiteindelijk was het overgrote gedeelte positief.

Heb je een favoriete opdracht uit je seizoen? Eentje die je in het bijzonder is bijgebleven?

Ik denk die Shosholoza-opdracht. Ik was daar zelf niet eens onderdeel van, want ik zat in de groep waarmee we die opdracht met al die dieren deden. Maar daarna vertrokken wij met die groep naar de kerk. En ik weet nog dat we daar in die kerkbanken gingen zitten en dat dat koor de kerk in kwam lopen. Ik schoot eigenlijk toen al vol. Dat gevoel was echt magisch. Ik krijg weer kippenvel als ik er aan terugdenk.

Dat was een hele mooie, ja! Is er ook een opdracht geweest waarbij je jezelf echt bent tegengekomen, op welk vlak dan ook?

Ik denk dat dat bij die opdracht was helemaal in het begin, waarbij we ons geblinddoekt van een gebouw moesten laten vallen. Ik ben al mega-angstig voor hoogtes, dus dat was echt iets afschuwelijks voor mij. Gelukkig mocht ik als laatste gaan, waardoor ik al een beetje had gezien wat de situatie was. Ik wilde dat eigenlijk echt niet doen, maar er was zo’n groot bedrag mee gemoeid dat ik uiteindelijk mezelf toch heb laten vallen. Een bungeejump zou ik bijvoorbeeld nooit doen, maar achteraf gezien was dit nog wel te doen. Maar daarmee zeg ik absoluut niet dat ik het nog een tweede keer zou doen, hoor. Echt nooit meer dat ik zoiets doe, haha!

Je noemde De Mol zojuist een once in a lifetime experience. Stel je voor dat de makers je zouden benaderen om opnieuw mee te gaan. Zou je weer meedoen?

Ja, meteen.

Dus het zou je bestaande herinneringen niet teniet doen? Je bent immers ver geraakt.

Daar zeg je wel iets... Ik weet het eigenlijk niet. Ik denk dat ik sowieso opnieuw mee zou doen, maar ik denk ook dat ik er nooit meer zo onbevangen in zou kunnen gaan als de eerste keer. We wisten destijds totaal niet wat ons te wachten stond, wat alles extra spannend en tof maakte. Dus het zou zeker anders zijn. We testen nu bijvoorbeeld proeven voor het volgende seizoen en we merken ook dat we nu al anders tegen die proeven aankijken, omdat je de makers een beetje kent. Toen hadden we echt totaal geen idee wat er ging gebeuren en je deed het maar gewoon. Nu wacht je misschien wat langer of denk je wat langer na, omdat je bepaalde patronen misschien wat herkent. En achteraf bekeken komt er ook veel meer op je af dan je ooit had kunnen verwachten. Je komt op tv, je wordt een soort tijdelijke bekendheid. Mensen willen met je op de foto en een gesprekje voeren. Nu zou je je daar al wat meer op kunnen voorbereiden.

Dus jullie, als oud-kandidaten, testen opdrachten voor een nieuw seizoen. Hoe gaat dat precies in zijn werk? Kun of mag je daar iets over vertellen?

Eigenlijk niet. Ik kan daar niet veel over kwijt, natuurlijk. Maar wij testen bepaalde opdrachten om te zien of ze effectief in het spel gebruikt kunnen worden. Er worden vaak aanpassingen gemaakt, hoor. Ze komen dus bijna nooit volledig op tv zoals wij ze getest hebben. Er zijn dit seizoen al een paar opdrachten gepasseerd die wij getest hebben en dus nu in het spel zitten. Maar met toevoegingen of nieuwe dingen. En de kandidaten benaderen het ook weer op een andere manier, dus dat is wel leuk om te zien.

Over dit seizoen gesproken: heb je al opvallende dingen gezien?

Ik moet eerlijk bekennen dat ik steeds een Mol voor mezelf heb aangeduid die er vervolgens uitvliegt. Dus ik ben misschien beter in het voorspellen van de afvaller, haha. Ik heb echt geen idee. Het zit in ieder geval weer enorm goed in elkaar en het is echt geweldig om te zien. Het valt me op dat het weer allemaal spelers zijn. Vorig jaar vond ik enorm sterk, omdat er echt hele goede proeven in zaten. Maar ik had toen soms een beetje het idee dat de spelers het allemaal heel hard speelden. Dit jaar is het weer wat meer een groepsgevoel en lijkt iedereen zich heel hard te amuseren.

Deze aflevering kwam het bezoek uit België. Kan het bezoek volgens jou helpen in de zoektocht? En heb jij in jouw seizoen op dat vlak zelf iets aan je bezoek gehad?

Ik heb er met mijn vrouw over gesproken. Ik heb ook echt alles verteld aan haar, terwijl ik wist dat sommigen er helemaal niet over hebben gesproken met hun bezoek. Mijn vrouw heeft toen wel uitgesproken wie zij als Mol zag en wie niet. Maar of ik er echt iets aan gehad heb, weet ik nu eigenlijk niet meer. Het bezoek was dit jaar nogal beperkt, vond ik. Ze hebben eigenlijk alleen die opdracht op het vliegveld meegedaan. En die avond ervoor, natuurlijk. Maar het was vrij vlot voorbij. De nadruk in deze aflevering lag vooral op de eliminatie op het einde.

Ja, en daar meteen even op aanhakend: die executie, wow! Eigenlijk was deze eliminatie te vergelijken met eentje uit jouw seizoen, waarbij de afvaller zijn of haar vel kon redden. Hoe kijk je naar dit soort eliminaties? Vind je dat de afvaller wegmoet of is het een leuke twist voor het spel?

Ik vind het een geweldig leuke twist voor het spel. Maar tegelijkertijd vind ik het wel heel erg voor de afvaller, in dit geval Salim. Maar voor het spel is het natuurlijk een geweldige twist. En dat de afvaller dan toch nog een mogelijkheid krijgt om geld te verdienen. Er gebeurt altijd wel iets. Dat vind ik zo mooi gevonden ook. Een van de redenen waarom dit programma zo goed is.

Ik ben het volledig met je eens. Wie had volgens jou in eerste instantie het rode scherm? Bart, Christian of Jolien?

Ik weet het niet. Ik denk aan Bart. Hij is altijd zo prominent aanwezig en vaak aan het woord, maar ik vond hem nu heel stil en op de achtergrond. En als je kijkt naar onze aflevering, waarin Bertrand toen eigenlijk het rode scherm had, was dat precies hetzelfde. Die was toen zo stil en afwezig. Dat wij dat toen niet gezien hebben, vind ik nog altijd onbegrijpelijk. Toen ik het op tv terugzag, zag ik meteen hoe hij wegtrok met zijn gezicht. En dat had Bart nu ook een beetje. Ik denk ook dat de afvaller op dat moment een beetje low-key moet blijven en niet te hard moet opgaan in de discussie. Maar het zou ook prima Christian kunnen zijn die het rode scherm had.

Wie verdenk je nu?

Ik heb echt geen idee. Veel mensen van ons jaar zitten op Jolien. Ik zou daar wel een beetje in kunnen volgen, al heb ik persoonlijk nu meer het idee dat Alina het zou moeten zijn. Eigenlijk hoop ik stiekem dat Bart de Mol gaat zijn. Omdat die met zijn eerste zet meer dan 10.000 euro uit de pot heeft gehaald. En iedereen is daar maar over doorgegaan. Dat zou je dus echt niet verwachten en daarom hoop ik dus ergens dat hij de Mol gaat zijn.

Laatste vraag dan. Heb je nog een leuke anekdote uit je eigen jaar? Iets dat we niet op tv hebben gezien?

Ik zag al een paar mensen uit dit jaar die zeiden dat het slapen in de tenten het hoogtepunt was. Dat klinkt misschien wat gek, met zo veel zotte toffe opdrachten, maar dat was bij ons dus ook zo. Wij hebben twee keer in een tent geslapen. Een keer in twee tenten en nog een keer met z'n allen in een grote tent. We lagen allemaal samen in die hele grote tent en die sfeer was supertof. Ik lag helemaal aan de zijkant en Eline lag in mijn gezichtsveld te slapen. Op een gegeven moment gaat Davey met zijn blote billen boven het gezicht van Eline hangen en wordt zij wakker. Het hoofd van Eline op dat moment vergeet ik nóóit meer. Ik heb echt nog nooit zo hard gelachen. Dat zijn echt van die chique momenten die je voor altijd bijblijven. De groep koester ik sowieso heel erg en we hebben nog veel contact. Ook nu, drie jaar later, nog.